Het was al een drukte van belang en er liepen al een paar hondjes buiten. Cooper werd gehaald om nog een laatste keer te kunnen boeven met z'n broertjes en zusjes. Binnen gaf Nanja de laatste instructies en aangezien mijn twee mannen hadden bedacht dat ik het beste kon notuleren, mocht ik dit allemaal geduldig aanhoren. Toch is het wel een handicap om te notuleren met een pup van 8 weken op schoot die absoluut niet wil stilzitten! Geen aanrader dus... We hebben Cooper dus maar naar buiten gedaan waar de baasjes op hem konden letten (wat niet geheel overbodig was... ;-).
De grote beer op de foto is een KIKA-beer. Alle pups krijgen zo'n beer mee met de geur van het nest erin zodat ze zich niet zo alleen voelen de eerste nachten. Ook hebben we z'n paspoort meegekregen en een certificaat waarop z'n ouders en al z'n voorouders vermeld staan.
In de auto ging het eigenlijk boven verwachting. Ik was samen met Colin achterin gaan zitten met een grote badhanddoek over ons heen voor eventuele ongelukjes maar Cooper deed het fantastisch! Hij was rustig en is lekker tussen ons in gaan liggen.
Eenmaal thuis is hij meteen op onderzoek uitgegaan, hij heeft Hannes ontmoet maar meer dan even snuffelen aan elkaar was het nog niet. Hannes ontloopt Cooper zoveel mogelijk en Cooper vindt het vooral leuk om naar Hannes te blaffen wat hij uiteraard niet mag van ons. Ook zijn eerste maaltijd ging er prima in dus so far so good... Enkele ongelukjes in huis waren niet te voorkomen (er is echt nog geen patroon in te ontdekken en hij is zo snel dat je meestal net te laat bent). Gelukkig waren er ook genoeg momenten dat het wel goed ging en uiteraard werd hij hiervoor uitbundig geprezen!
Uiteindelijk zijn al die nieuwe indrukken wel heel vermoeiend en, ondanks dat er een heel groot kussen voor mij klaar lag, vond ik het toch fijner om er lekker eigenwijs naast te gaan liggen!
Uiteindelijk brak dan toch de nacht aan en ondanks de regen stond Katy om 00h00 helemaal klaar om Cooper nog een laatste keer uit te laten. Cooper echter vond het of te laat of te nat want die weigerde om naar buiten te gaan. Hij keek smekend naar z'n baasje of hij toch niet naar binnen mocht... WATJE!! ;-) Dan toch maar in de bench. Z'n beertje erbij, een warme kruik, een t-shirt met de geur van het vrouwtje en zelfs klassieke muziek aan. Het mocht allemaal niet baten... hij was heel alleen en verdrietig en liet dat ook merken! Wat kan zo'n klein hondje hard huilen!! Door merg en been gaat het. Toch hebben we doorgezet en we hebben zelfs nog een paar uur geslapen. 's Ochtends om 06h00 waren we weer beneden om de kleine man uit te laten en van wat we daar aantroffen werden we niet vrolijk en details zal ik jullie dan ook besparen! Na een grondige schoonmaakbeurt waren we toch wel weer blij met onze kleine pup hoor!
Heel grappig was het toen hij 's ochtends zijn brokken kreeg. Hij begon heel enthousiast te eten maar toen de bodem van de bak in zicht kwam, begon hij opeens te grommen en te blaffen naar z'n bak en wilde niet meer eten. Het blijkt dat hij z'n eigen weerspiegeling ziet in de bak en daarvan schrikt! De rest van de brokken op een bordje en het probleem is verholpen!
We hebben gisteren en vandaag ook al veel bezoek gehad. Leuk hoor, al die aandacht voor Cooper! Z'n eerste kadootjes heeft hij ook al gekregen. Echt een schot in de roos! Namens Cooper, super bedankt Rien & Frieda!!
Hier nog een paar leuke foto's.
Nog even een ander nieuwtje... Colin moest vandaag z'n eerste tenniswedstrijd spelen (dubbelspel met z'n vriend Maurits) en de heren hebben met 6-2 & 6-2 gewonnen! GEFELICITEERD!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten