Nog steeds druk, druk, druk...

Jeetje, wat gebeurt er toch veel in een week!

Zaterdag zijn we weer naar de socialisatiecursus geweest. Dat was de laatste keer want vanaf 12 weken zijn de pups welkom op de puppycursus. We hebben weer heel wat informatie gekregen en zijn uiteraard ook weer wat wijzer geworden! Achteraf gezien was het handiger geweest deze, toch vooral theoretische lessen, te volgen voordat Cooper er was. Dit is ons wel aangeboden maar we hebben hier geen gebruik van gemaakt. Gelukkig hebben alle deelnemers aan de cursus dezelfde problemen en dezelfde vragen dus we zijn niet de enigen die af en toe met onze handen in het haar zitten! ;-)

Zaterdagavond waren we uitgenodigd bij vrienden om te komen eten. Zij wonen heerlijk rustig achteraf en hebben een hele dierentuin. Ze hebben geiten, schapen, paardjes, een hangbuikzwijn, twee honden en vier katten! Een goede gelegenheid voor Cooper dus om eens kennis te maken met wat andere dieren dan alleen honden en katten.
We hebben het dit keer maar gehouden bij de geitjes, de katten en één van de honden (een hele lieve, rustige maar hele grote Bordeaux Dog, genaamd Sunshine)! Wat een prachtige hond... ik was op slag verliefd! Hij was zo lief voor Cooper en had zoveel geduld. Cooper was niet bang en daagde zelfs deze reus uit tot spelen. Echt geweldig om te zien!











Sunshine was ook heel beschermend ten opzichte van Cooper en zorgde dat hij steeds in de buurt was. Ging ook (op gepaste afstand) liggen om alles in de gaten te houden. Zo lief!



Dinsdag moest ik (Katy) weer gaan werken na ruim drie weken vakantie. Gelukkig is Richard nog thuis dus Cooper hoeft niet alleen te blijven. Dit betekent dat er weer wat meer ritme in ons leven komt en dus ook in dat van Cooper. Hopelijk helpt dat bij het zindelijk worden want dat wil helaas nog niet zo lukken (in elk geval nog niet zo snel als wij zouden willen).

Op advies van de hondenschool hebben we een hondenren besteld voor binnen zodat we Cooper af en toe een "time out" kunnen geven als hij even niet meer tot bedaren is te brengen. De kamer wordt er niet echt mooier op maar we hebben toch een goed plaatsje kunnen vinden waar de ren niet in de weg staat en Cooper toch bij ons is als hij in de ren zit. Voor deze "time out" kunnen we de bench niet gebruiken omdat het toch een soort straf is en hij de bench moeten blijven zien als een fijne, veilige plek (tja, achter elke beslissing zit een doordachte filosofie ;-)!



Vanavond is Cooper voor de tweede keer bij de dierenarts geweest voor zijn voorlopig laatste enting. Na onze, niet zo heel fijne ervaring van de vorige keer, heb ik de dierenarts gebeld, het verhaal verteld en vanaf nu kunnen we weer gewoon bij onze eigen dierenarts terecht. Dat was dan ook een verademing. De DA heeft hem van top tot teen nagekeken, z'n knieën en heupen gecheckt, naar z'n hartje en longen geluisterd, oren en ogen gecheckt en z'n vacht bekeken. Een prima pup die er goed uitziet was zijn conclusie. Nou, da's fijn om te horen! Helaas was hij de traumatische ervaring van de vorige keer enten nog niet vergeten want toen de DA een snoepje verkruimelde, rende hij zowat van tafel. Uiteraard toch geënt en daarna zowel door mij als door de DA gerustgesteld en even lekker los door de ruimte gewandeld. Uiteindelijk ging hij kwispelend de deur weer uit dus hopelijk gaat het nog goed komen.

De DA had gewaarschuwd dat hij misschien wat suf zou zijn na de enting en dat hij misschien ook wat minder eetlust zou hebben. Nou zou Cooper, Cooper niet zijn als hij hier niet van zou afwijken... ;-)
Toen ik uit de auto stapte, wandelde er toevallig een mijnheer voorbij met een ruwharige teckel van 15 weken. Nou, dat was feest natuurlijk. Volop gespeeld samen! Daarna naar binnen en blijkbaar had hij honger want de hele bak brokken was binnen no time leeg. Hoezo geen eetlust? Blijkbaar had hij nog energie genoeg want daarna heeft hij zich nog even uitgeleefd in de tuin!



Vandaag zijn we voor het eerst naar de puppycursus geweest en helaas het fototoestel vergeten! De eerste les was leuk en belooft veel goeds. Nog steeds behoorlijk wat theorie maar wel interactief en ook een aantal oefeningen die we nu thuis moeten gaan herhalen zoals het vragen van aandacht door z'n naam te roepen en meteen te belonen als hij kijkt, de zit- en ligoefening en het commando "los". We zijn met al deze dingen al bezig dus het ging eigenlijk best goed. Doorgaan dus zoals we al bezig waren! We zijn wel trots hoor op ons slimme hondje! Na de cursus was hij compleet uitgeput, getuige de foto's en zo ligt hij nu nog steeds. Helemaal van de wereld... Volgende week gaan we met de cursus naar het bos dus ben benieuwd hoe dat zal gaan. We zullen deze keer het fototoestel niet vergeten!





En ow ja, de voeten van mijn baasje zijn ook erg lekker (al ruiken ze wel een beetje raar...!

Cooper helpt het baasje in de tuin...

We hebben vandaag besloten om het grind in de tuin weg te halen en in plaats daarvan gras te leggen (tja, alles om het ons pupje naar de zin te maken... ;-). Cooper vond daarom dat hij maar even moest helpen. Het baasje was daar uiteraard erg blij mee!!









Dan nog gewoon een mooie foto om het af te sluiten.

Tien weken oud...

Cooper is alweer tien weken oud en alweer ruim twee weken bij ons. Het is leuk om te zien hoe we steeds meer aan hem gaan wennen en gedrag gaan herkennen. Hij doet het hartstikke goed maar is ook ontzettend ondeugend. Hij vertoont echt al het gedrag wat je bij pups kunt verwachten, hij slaat niets over! Verder groeit hij zo ontzettend hard, al eet hij nog niet zo heel erg veel. We halen z'n etensbak na een kwartier weg om ervoor te zorgen dat hij leert wanneer het etenstijd is. Als hij dan niet alles heeft opgegeten is het jammer... Hopelijk gaat hij begrijpen dat hij gewoon moet dooreten!



Afgelopen zaterdag hadden we de eerste les van de socialisatiecursus. Het was vooral een theorieles voor de baasjes en dat was wel nodig! We doen echt een hoop dingen goed maar toch ook wel een aantal dingen niet helemaal goed. We hebben dus veel geleerd en moeten het nu nog in de praktijk gaan brengen. We zitten in een groepje met vier pups dus dat is heel relaxed. De hondjes hebben eigenlijk vooral gelegen en ze hebben even kennis met elkaar gemaakt waarbij de baasjes het gedrag konden evalueren. Na een half uurtje lagen alle pups op apegapen, zo'n indruk maakt dat op die kleine hondjes terwijl ze voor je gevoel eigenlijk niks hebben gedaan!

Zaterdagavond kwamen Danny en Esther (broer van Richard en zijn vriendin) eten. Zij hebben sinds kort een Chinees naakthondje, Tizzy genaamd. Uiteraard was Tizzy er ook bij. We hebben de hondjes kennis met elkaar laten maken en in eerste instantie vond Tizzy het maar eng maar een half uurtje later was die kleine dame Cooper volledig de baas! Zo leuk om te zien...





Zondag zijn we lekker thuis gebleven. Het was niet echt heel lekker weer dus een prima dagje om lekker binnenshuis door te brengen. Richard en Colin zijn 's middags nog even naar Skateland geweest en voordat hij wegging moest hij natuurlijk uitgebreid afscheid nemen van Cooper!



Verder wordt Cooper door ons vreselijk verwend. Het is ook zo moeilijk om weerstand te bieden aan dat lieve bekkie wat heel erg zielig kan kijken als hij iets niet mag...






Ik heb mijn baasjes volledig "in the pocket"... hihi


Let niet op mij... ik ben er niet!

Er staat ook een berichtje van Cooper op de site van de Australian Labradoodle Club Nederland (ALCN): www.labradoodleclub.nl

De beloofde foto's en nieuwe avonturen...

Zoals in het vorige bericht al aangegeven waren er zondag nog een paar prachtige foto's gemaakt van Teun en Cooper en die wil ik jullie niet onthouden...









Op de volgende foto wordt Cooper door z'n baasje uit de vijver gevist nadat hij er voor de tweede keer was ingeduikeld!



Ik ben nog vergeten te melden dat Cooper vorige week vrijdag naar de dierenarts is geweest voor een gezondheidscontrole en z'n tweede puppy-enting. Dat ging niet helemaal goed want hij piepte heel erg toen hij de enting kreeg en was behoorlijk van slag. Hij kwam heel zielig troost zoeken bij mij en ook ik was geschrokken want, tegen beter weten in, ging ik hem aanhalen wat natuurlijk niet mag omdat je de hond dan bevestigt in z'n angst. Ach, als het bij die ene keer blijft... Ook heeft hij daarna nog neusdruppels gekregen tegen kennelhoest omdat we volgende week met de socialisatiecursus beginnen.

Cooper heeft ook de dagen na de enting nog behoorlijk last gehad van de plek waar hij de enting heeft gekregen. Elke keer als je hem daar aanraakte begon hij te janken. Gelukkig is dat nu weer helemaal over.

Ik heb ook een paar foto's gemaakt van Cooper in de grote, boze buitenwereld. Gelukkig is z'n baasje bij hem en dat geeft moed! Zoals je ziet kan hij heel mooi meelopen maar het gebeurt ook nog regelmatig dat hij op z'n kont gaat zitten en het voor gezien houdt... ;-)





Cooper en Hannes hebben helaas nog geen vrede gesloten. Cooper is zo enthousiast en wil zo graag spelen maar uit dat een beetje onhandig door te blaffen, te springen en hard achter Hannes aan te rennen. Hannes begrijpt dit uiteraard niet en voelt zich aangevallen... lastig hoor! Achter glas gaat het beter, al lukt het Cooper zelfs dan nog om Hannes weg te jagen. Knap hè?





Om af te sluiten nog een foto van Cooper samen met Colin... dikke vrienden!!

Wat een druk leven... ;-)

Wat heeft een pup een druk leven zeg! Hij moet van alles ontdekken, nieuwe mensen ontmoeten, leren wat wel en niet mag... pffff. Ook de baasjes kost het behoorlijk wat energie om alles in goede banen te leiden. Als Cooper lekker gaat slapen, ploffen de baasjes ook even op de bank voor een powernap want dat is af en toe hard nodig!

Donderdag zijn we Colin weer van school gaan halen en daarna zijn we naar de tennisbaan gegaan want Colin moest z'n tweede wedstrijd enkel spelen. De eerste had hij helaas verloren. Cooper vond het allemaal prima en heeft tijdens de wedstrijd alleen maar liggen slapen. Hij vindt tennis dus niet zo leuk... ;-) Colin heeft z'n tweede wedstrijd gewonnen! Gefeliciteerd hoor!
Toen Cooper weer wakker was moest hij natuurlijk weer de boef uithangen... kijk maar eens naar dat kleine boevenkoppie!



Vrijdag kwamen Ellen en Renske op visite. Juist op het moment dat Cooper in een hele diepe slaap lag. Wel goed voor Renske om even te wennen. Kon ze op afstand even kijken en zelfs voorzichtig aaien!





Ze hadden kleine gebakjes meegenomen om de komst van Cooper te vieren! Echt lief... Daar hebben we dan ook heerlijk van gesmuld onder het genot van een kop thee. Toen Cooper wakker was zijn we naar buiten gegaan en heeft Renske samen met Cooper met de bal gespeeld en ze heeft hem zelfs snoepjes gegeven. Wat een kanjer!



Na al dat gespeel was iedereen uitgeput...





's Middags kwam Richard z'n moeder even langs en zijn we met z'n drieën poffertjes gaan eten bij de poffertjeskraam op de kermis (vergelijkend warenonderzoek en ze waren niet slecht maar die van Ries zijn beter! ;-). Ook hier vond Cooper het weer allemaal gezellig en liet hij zich alle aandacht geduldig aanleunen. Daarna is hij wederom als een blok in slaap gevallen. Gaan we een patroon ontdekken? ;-)





Zaterdag was Richard jarig en zijn Rien, Frieda en Merel 's avonds komen eten. Het was een hele gezellige avond en Cooper heeft zich voorbeeldig gedragen. Hij heeft eerst laten zien hoe goed hij kattenkwaad kan uithalen en ook heeft hij al z'n speelgoed laten zien. Daarna is hij lekker gaan slapen en hebben we heerlijk rustig kunnen eten. Uiteraard moest hij nog wel even kroelen met Merel!



Zondagochtend zijn we bij oma Loes op visite geweest. Oma Loes woont in een verzorgingshuis en toen we Cooper bij haar op schoot zetten leek het wel alsof hij aanvoelde dat hij voorzichtig moest zijn. Hij was heel rustig, verzette zich niet en was echt heel lief!



Omdat het zo'n lekker weer was zijn we nog een korte wandeling gaan maken. Cooper was lui en daarom hebben we hem maar bij oma Loes op schoot gezet. Zo heeft hij bijna de hele weg om zich heen zitten kijken! Hoezo verwend...



's Middags hebben we de verjaardag van Rien gevierd en mocht Cooper voor het eerst kennismaken met Teun, een Golden Retriever. Teun was door het dolle heen toen we aankwamen en dat was voor Cooper iets te veel van het goede. Hij jankte en probeerde bij iedereen bescherming te zoeken. We hebben hier geen aandacht aan besteed en het maar gewoon laten gebeuren. Na vijf minuten was het over en ging Cooper op onderzoek uit.



Teun hadden we even achter slot en grendel gezet om af te koelen omdat ook Marc, Ellen, Babet en Renske binnenkwamen en de kinderen een beetje bang zijn van Teun. Na nog geen half uur had onze kleine onderzoeker niet in de gaten dat ook een hond niet over water kan lopen en liep zomaar de vijver in! Richard was er meteen bij en haalde hem aan z'n nekvel uit het water. Wij schrokken harder dan Cooper want hij bleef de vijver maar opzoeken en probeerde er zelfs uit te drinken! Dat bleef natuurlijk niet goed gaan en ja hoor, ook een tweede keer verdween onze kleine held kopje onder. Dit keer kroop hij zelf op de kant, met een beetje hulp van z'n baasje.



Toen Teun weer rustig was hebben de honden heerlijk gespeeld samen. Teun was echt lief voor Cooper, hij mocht met al zijn speelgoed spelen, kroop over hem heen waarvoor hij dan wel gewaarschuwd werd met een grom en mocht zelfs zijn staart gebruiken als trekspeelgoed! Zo fantastisch om te zien... Er zijn nog meer prachtige foto's gemaakt maar die moet ik nog doorgestuurd krijgen. Uiteraard zet ik die op de site zodra ik ze heb!




Dit heb ik allemaal afgepakt van Teun en is nu lekker van mij... ;-)

Uiteraard hebben we met z'n allen weer een hele gezellige middag gehad. Het was prachtig weer dus we hebben heerlijk in de tuin gezeten! Echt een nazomer middag. Aan het eind van de dag was Cooper bekaf en heeft dan ook het grootste gedeelte van de avond geslapen.

Een paar dagen thuis...

Cooper is ondertussen alweer bijna vijf dagen bij ons. Het gaat echt TE snel! Hij doet het super goed. Is in huis al helemaal gewend en heel stoer. Snapt nog niet dat jagen achter Hannes aan echt niet mag en dat het ook niet helpt om snel vriendjes te worden maar we hebben goede hoop dat dat ooit nog gaat lukken. Hannes verstopt zich in elk geval niet meer dus dat is een goed teken!

Verder wisselen de (soms) explosief actieve momenten zich af met momenten van extreme rust!













Ook zijn we voor het eerst met Cooper op stap geweest. We zijn eerst gaan lunchen bij de Delifrance. Ik durfde hem nog niet op de grond te laten, bang voor onverwachte ongelukjes maar ook op schoot vond hij het prima.



Daarna zijn we doorgereden naar Rijswijk om Colin van school te halen. Dat was natuurlijk dolle pret met al die enthousiaste kinderen die allemaal wilden knuffelen! Hij vindt het gelukkig allemaal prima.
Buiten wandelen is nog wel een uitdaging voor onze kleine held. Hij vindt het allemaal maar spannend, auto's & motoren die lawaai maken, containers op de stoep, geparkeerde fietsen... Hij gaat dan ook vaak op z'n kontje zitten, jankt een beetje en kijkt je aan met een smekende blik of we toch alsjeblieft kunnen omdraaien. Uiteraard geven we daar niet aan toe en met veel enthousiasme moedigen we hem dan toch weer aan om mee te huppelen. En dat lukt!! Zodra hij in de gaten heeft dat we weer richting huis gaan, kan hij opeens heel goed doorlopen... wat een slim hondje!

Hierbij nog een kort filmpje van een klein hondje met een hele grote bal!